YAKUP_RASIT
  KALEMİMİN GÖZYAŞLARI (YAKUP)
 

         Hadi harmanla zamanı pişmanlıkla.Sonra birinin yokluğunu  yokluğumun yanına koy.Benim yokluğum bittiğinde onun yokluğu başlasın yok olmaya.Ya da bırak herşeyi,sen de git onlarla beraber.Gezegeninde yalnız bırak bu kendi kendini terketmiş bu kişiyi.
        İşte,kelimelerimin bile ilişkisi yok birbirleriyle.Birbirine kenetlenmiş gözkapaklarım yerine,birbirine sarılmış kelimeleristiyorum;hem gözyaşım  rahat aksın,hem derdimi dökeyim hiç zorlanmadan.
       Ben böyleyim işte.Dünyaya odamdan bakıyor,penceremde yaşıyorum.
       Yazmaktan sıkılmıştım.Odam,pencerem,ev,mahalle,bu şehir,heryer ama heryer dar gelmeye başlamıştı.Sıkılıyor,oflayıp pufluyor,hatta kafayı yemek için Rabb'ime dua ediyordum.Paltomu alıp dışarı çıktım.Ağlayan bir çocuğun hıçkırıklarını duyuyordum.Sesin geldiği tarafa yöneldim.Ayakları çıplak,hırpani bir çocuktu ağlayan.Eğildim.Yanağını avucuma alıp parmağımla gözyaşını sildi.Aynısını o da bana yaptı.Meğer ben de ağlıyormuşum.Kalktım.Kirpiklerimin ucunda düşmeyi bekleyen son damla gözyaşımı salıverdim.Utandım.o miniğin gözyaşını sildiği kişi,yüzüne tükürülmek için bile bu kadar emeğe değmeyecek biriydi.Acıdım.Ayakta durmakta zorlanıyordum.Zor zar iki adım attım.Beni her gördüğünde sigara isteyen,sigarası olduğu zaman selam dahi vermeyen veled çıktı karşıma.Bir sigara istedi.Cebimden paketi çıkarıp bir tane sigara aldım içinde,paketi ona verdim.
       Sigara içmeyi unutmuştum.Sigaramı yaktım.Bir nefes alıp,dumanını dişlerimin arasından koyuverdim.Şu sigara dumunının havayla bütünleşip dans etmesini zevkle izledim.
       Neyse,silkinip,hızlı adımlarla bir sahaf dükkanına gittim.Kitaplar...Beni buraya ayaklarımgetirmişti.Kitaptan nefret ederim aslında.
      Kendimden bilmiyorum ama,insan okumadan önce dünyada bir numara olmak istiyor.Okuduktan sonra ise,bir numaralı insanların arasında yer almayı.Yani,herkesin bir numara olmasını.Yani hayal kuruyor.Boş hayaller...
      Yazmaktan sıkıldım.İşte kardeşim benim öyküm.Şimdi senden bir şey istiyorum.Unutamadığım biri var.Olur da bir gün yanından,saçının her telini ayrı bir fırtınanın salındırdığı biri geçerse,bilinmeyenden selam söyle ona.Israr edip kim olduğumu sorarsa,-ki eminim bunu hiç merak etmeyecektir-saçını dalgalandıran fırtınaların ardından sürüklediği kişi olduğumu söyle kardeşim...

                                                                 YAKUP KARAHAN

 
 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol